ŚWIĘTE TRIDUUM W NASZEJ PARAFII
Wielki Czwartek
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
foto: Pysz Piotr
"W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i
zapytali Go: "Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do
spożycia?"" - pisze ewangelista Mateusz. Dziś przenosimy się do
Jerozolimy, pełnej żydowskich pielgrzymów, którzy przybyli do tego miasta na
wyjątkowe święto - Paschy. To święto upamiętnia wyzwolenie Izraelitów z niewoli
egipskiej. W Wielki Czwartek rozpoczynają się kulminacyjne wydarzenia nowej,
Chrystusowej Paschy: wyzwolenia ludzi z niewoli grzechu, przejścia od zła do
dobra. Wracamy wspomnieniami do takich miejsc jak: Wieczernik, Ogród Oliwny,
Pałac Najwyższego Kapłana. W Wieczerniku, w "sali położonej na górze"
odprawił Jezus pierwszą Mszę św. Była to uczta pożegnalna, ale i prorocza
zarazem, bo zapowiadała krwawą Ofiarę na krzyżu. W tym miejscu Eucharystia była
nieprzerwanie sprawowana aż do XVI wieku. Później zajęli je muzułmanie, a dziś
należy do Żydów. W Getsemani Jezus w sposób przejmujący - krwawy w sensie
dosłownym, modlił się przed złożeniem swojej ofiary. Tam też został pojmany i
doprowadzony przed oblicze władz religijnych w celu przeprowadzenia
kuriozalnego śledztwa, które miało ukryć zbrodnię. Wielki Czwartek to dzień
radości z darów Bożych - sakramentów Eucharystii i kapłaństwa oraz przykazania
miłości. To również czas współcierpienia razem z Jezusem, którego apogeum
przeżywać będziemy dzień później.
Wielki Piątek
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
foto: Pysz Piotr
Dzisiejsza liturgia prowadzi
nas na Górę Kalwarię czyli miejsce wykonania wyroku. Rzymskie zwyczaje wykonywania
straceń wskazują, że Kalwaria leżała poza miastem. Wcześniej znajdziemy się w
pałacu najwyższych kapłanów i w twierdzy Antonia, gdzie rezydował namiestnik
Cezara – Piłat. Wejdziemy w atmosferę czystej nienawiści i wołającej o pomstę
do nieba niesprawiedliwości. Otrzemy się o piekło na ziemi, do którego zstąpił
Zbawiciel. Poznamy sens ofiary, tej która jest wierzchołkiem miłości, bo wszak
nie ma większej miłości, niż gdy ktoś życie swoje oddaje za wszystkich, także
za nieprzyjaciół swoich.
Nigdzie nie odprawia się w tym dniu Mszy św. To najważniejszy symbol tego dnia.
Świątynie bez eucharystycznej celebracji, puste niejako, z „bezczynnymi”
kapłanami, odsyłają na Kalwarię, gdzie Najwyższy Kapłan składa krwawą Ofiarę,
niewyczerpane źródło każdej Eucharystii, tej sprawowanej w przebogatej
europejskiej katedrze czy odprawianej w prostych warunkach terenów misyjnych.
Układ liturgii Wielkiego Piątku należy do najstarszych klejnotów liturgicznej
tradycji Kościoła. Już w IV wieku w Jerozolimie chrześcijanie rano gromadzili
się na Kalwarii, na adoracji Krzyża, by po południu zebrać się znowu na
czytaniu Pisma Świętego. Liturgia Wielkiego Piątku rozpoczyna się więc Liturgią
Słowa, po której następuje adoracja Krzyża i wreszcie posilenie się Chlebem
Eucharystycznym.
Wielka Sobota
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
foto: Pysz Piotr
Wigilia Paschalna jest świętem wszystkich świąt,
uroczystością nad wszystkimi uroczystościami. Jest szczytem Triduum Paschalnego
– trzech dni przeżywania najważniejszych wydarzeń, które stanowią fundament
naszej wiary. Jest ona kluczem do zrozumienia wszystkiego, co się działo, co
się dzieje i co będzie się działo. Jest celebracją wydarzenia unikalnego jak
żadne inne, które odmienia człowieka i świat. Nie ma takich słów, które
potrafiłyby oddać w pełni znaczenie tego wydarzenia. Wszystkie są zbyt małe,
aby je objąć.
Wigilia Paschalna nie jest jedynie przypomnieniem wydarzenia. Ona jest tym
wydarzeniem. W celebracji liturgicznej ono się rzeczywiście dzieje, albowiem w
liturgii jest zawsze „dziś”.
W Wigilii Paschalnej odnawiamy doświadczenie tajemnicy Kościoła, do którego
weszliśmy przez bramę chrztu św. Przypominając sobie o miłosnym Bożym planie
zbawienia, wchodząc w jego historię – dotykamy rzeczy najbardziej przyszłych,
trwając w oczekiwaniu przyjścia Pana. Z ciemności do światła. Z grzechu do
łaski. Ze śmierci do życia. To wszystko ma wyrazić obrzęd, który rozpoczyna
świętowanie Paschy. Prosta symbolika przedstawia w skrócie tajemnicę
odkupieńczej śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Tak jak ogień – Chrystus
oświeca, ogrzewa i oczyszcza.